Manuele therapie, methode DAM

Uit Wikifysio
Versie door Wsillen (Overleg | bijdragen) op 16 mrt 2010 om 10:29

(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken

Inleiding

DAM therapie De afkorting D.A.M. staat voor: Driedimensionale Arthrokinematische Mobilisatie. Deze therapie is gericht op het opheffen van functiestoornissen in gewrichten. Deze therapie bestaat sinds 1987


Arthrokinematica grondslagen

De mobilisatietechnieken zijn gebaseerd op moderne, wetenschappelijke inzichten in de bouw en functie van gewrichten en spieren. De cursusinhoud wijkt daardoor af van wat als "algemeen gangbaar" wordt beschouwd. Wetenschappelijk onderzoek wijst bijvoorbeeld uit dat het bindweefsel van door immobilisatie beperkt beweeglijk geworden gewrichten, paradoxaal genoeg, juist slapper is geworden dan voorheen. Het "rekken" van kapsel en banden is daarmee een verouderde behandelwijze. Een bewegingsbeperking blijkt te berusten op het progressief ontsporen van het gewricht gedurende het doorlopen van een bewegingstraject, op basis van een veranderde positie van de momentane draaiingsassen van het gewricht. Deze functiestoring ligt ten grondslag aan een groot aantal aandoeningen van het bewegingsapparaat; in de orthopedie aangeduid als bijvoorbeeld: PHS, arthrosis deformans, tendinitis, myalgie, HNP, bursitis, etc. Door middel van de D.A.M.-mobilisaties wordt getracht de passieve sturing in het gewricht te normaliseren. Op deze wijze wordt de functieproblematiek, die ten grondslag ligt aan de klachten van de patiënt, opgeheven. Een dergelijke behandeling is niet symptomatisch maar causaal.

Opzet

Bij het tot stand komen van de D.A.M. mobilisatietechnieken is de theorievorming steeds vooraf gegaan aan de ontwikkeling van de handgrepen. Theorie en praktijk vormen zo een logische en consistente eenheid.Er wordt veel aandacht besteed aan gedetailleerde analyses van het bewegingsgedrag van ieder gewricht (inclusief de betrokken spieren) en de betekenis hiervan voor de kliniek/praktijk.


Kenmerken van D.A.M.-mobilisaties zijn:

  • De mobilisaties vinden plaats over het gehele, nog resterende, bewegingstraject (dus niet in de eindstand).
  • Er is sprake van bijsturen, niet van rekken.
  • De uitvoering geschiedt met zeer weinig kracht en is daardoor pijnloos voor de patiënt.
  • De mobilisaties zijn gebaseerd op recente inzichten in de mechanica en fysiologie van gewrichten.
  • De mobilisaties zijn driedimensionaal.


Het Pathofunctioneel Morfologisch kader

Dit model is ontleend aan de denkwereld van de functionele morfologie: het wetenschappelijk deelgebied van de biologie dat zich bezig houdt me de bestudering van de relaties tussen vormen en functies van levende organismen. Het pathofunctioneel morfologisch model beschrijft hoe primaire functieveranderingen en de daardoor veroorzaakte wetmatige en dus voorspelbare veranderingen in de vorm, aanleiding kunnen geven tot beperkte bewegingsfuncties en klachten. Hierbij wordt uitgegaan van een aan de omstandigheden optimaal aangepaste morfologie, waarbij de natuur geen foutjes maakt. Begrippen als slijtage,overbelasting,verkeerde houding en verkeerd gebruik horen dan ook niet thuis in dit model. De functiestoornis gaat altijd vooraf aan de vormverandering,en deze functiestoornis dient als aangrijpingspunt voor het fysiotherapeutisch handelen. Het is dus niet de Hernia nucleus pulposis die behandeld wordt,maar de daaraan voorafgaande functiestoornis in de wervelkolom.Niet de coxarthrose moet behandeld worden,maar de functiestoornis in het heupgewricht die de arthrose veroorzaakt. Dit in tegenstelling tot het medisch model,waarbij wordt aangenomen dat de vormverandering vooraf gaat aan de functiestoring,biedt de functionele morfologie de fysiotherapeut een model dat causaal(oorzakelijk)ingrijpen bij klachten van het bewegingsapparaat mogelijk maakt. Momenteel wordt dit denkmodel en deze behandelmethode gezien,niet alleen in de fysiotherapie,als de meest wetenschappelijke en meest effectief werkende methode in de behandeling van klachten aan het bewegingsapparaat. Laatste ontwikkelingen geven aan dat knowledge of body,enigszins verdrongen de laatste tijd door een overdreven belangstelling voor een `` tussen de oren``denkwereld,een absolute voorwaarde is voor het krijgen van een zo gewenste body of knowledge.

Zie ook: